راهـــــــی جز این نیست . . .
 |
یووه این روزها مدام متهم به تغییر سیاست‌ها و برنامه‌های نقل و انتقالاتیاش از مسیر جوانگرایی به میان‌برِ میانسالگرایی می‌شود. همه می‌گویند اگر سختی‌های کاشت را به عنوان هدف درنظر بگیرید همیشه شیرینی‌های برداشت نیز در کنار شما خواهد بود. اما این دیدن مو در امتداد همان رویت پیچش مویِ مدیران باشگاه است؟
در فوتبال همیشه در مورد ابداع تاکتیک‌های بزرگ صحبت می‌شود؛ مثلاً هنوز از آریگو ساکی یاد می‌شود و شیوه‌های تاکتیکی‌اش بررسی می‌شوند اما وقتی راجع به «بـــردن» سخن می‌گوییم همه به فابیو کاپلو می‌نگرنند. یوونتوس مجروح در این برهه تاریخی کدام نگاه را بر خواهد گزید؟ جوانگرایی و ساخت فونداسیونی رویایی با فرماسیونی امتزاج یافته از بازیکنان جوان و ایتالیایی با تثبیت شیوه‌های تاکتیکی مدنظر سرمربی یا استفاده از تجاربِ میدانی و بین‌المللی بازیکنان برجسته در کنار افزودن تدریجیِ مقداری چاشنیِ جوان‌مدارانه؟
آزمون و خطا و جوانگرایی در فوتبال همیشه از آنِ باشگاه‌های کوچک بوده و خواهد بود. جوانگراییِ صرف مختص باشگاه‌های دیگر است؛ نصیبی که از آتالانتا گرفته نا ناپولی برایش سزاوارتر هستند. در این تفکر حتی میلان و اینتر نیز می‌توانند ریسک بازی در چنین راهبردهایی را نیز اندکی مزه‌مزه کنند امــا برای تیم‌هایی مثل یووه که همیشه ملزم و محکوم به موفق بودن هستند، نمی‌توان این نسخه را تجویز کرد. امثال یوونتوس اساساً نمی‌توانند بنیان‌های‌شان را بر پایه جوانگرایی مفرط بنا کنند؛ آنها چاره‌ای ندارند جز اینکه مستمسک فوری‌ترین راه‌‌حل‌ها شوند. بزرگانِ فوتبال تا انتهای تاریخ فوتبال چاره‌ای جز ترکیب جوانی و تجربه نخواهند داشت.
تیم‌های بزرگ باید برنده شوند و برنده باقی بمانند؛ آنها زمانی برای آزمایش و تجربه ندارند. از تاریخ باشگاه گرفته تا استراتژی‌های اقتصادی و ناشکیبایی‌های هواداران‌شان، هرگز اجازه افولی طولانی به آنها داده نخواهد شد. سرنوشت یوونتوس در فصل آینده نیز چیزی جز توجه به این نکته مهم نخواهد بود. آنها می‌خواهند دوباره متولد شوند؛ دیگر نشانی از بوفون، بارتزالی، کیه‌لینی، دیبالا و شاید در آینده‌ای نزدیک بونوچی در تیم نخواهد بود. بانوی‌پیر قطعاً به این فقدان‌ها می‌اندیشد اما این تفکر به معنای جایگزین‌سازی خامدستانه نیز نخواهد بود.
یوونتوس در حال قطع شاخه‌های خشک باشگاه است. تمدید نشدن‌ها و خروج‌های احتمالی قابل توجه به نظر می‌رسند. هرچند تحقق کامل اهداف ساده نیست اما امیدواریم جانشینان خروجی‌ها بهتر از آنها باشند. باید صبور باشیم؛ بیانکونری مثل تمام یووه‌هایی در یکصد سال اخیر تاریخ این باشگاه حدود 40 قهرمانی کسب کرده، بار دیگر احیا خواهد شـد؛ این واقعیتی انکارناپذیر است حتی اگر به تحقق آن بدبیـــن باشیم.
ارسالی از جامعه ی مجازی هواداران باشگاه یوونتوس در ایران
